กลบทธงนำริ้ว
จาก "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)
๐ นับนับตั้งแต่นั้นแม่ขวัญเมือง
ผ่องผ่องผิวผุดเหลืองรุ่งเรืองสุด
ส่องส่องแสงรังสีนี้ล้ำอุตม์
ล้ำล้ำเลิศมนุษย์เจ้าทรงครรภ์
ดูดูดุจดวงแก้วแวววิเชียร
แววแวววาวเสถียรดูเฉิดฉัน
แจ้งแจ้งใจว่าองค์เจ้าทรงครรภ์
ชื่นชื่นดังชมชั้นพิมานพรหม
แสนแสนสุดที่แสนเกษมศุข
เริงเริงบันเทิงทุกนิยมสม
รู้รู้แจ้งจึ่งเจ้าเข้าบังคม
กราบกราบทูลบรมอิศรา
ท้าวท้าวฟังนางน้องเจ้าพร้องทูล
แจ้งแจ้งจิตรจำรูญใจหรรษา
ซ้องซ้องเสียงท้าวร้องสาธุกา
ก้องก้องสั่งให้หาสุดาใน
นางนางหน้าแต่ล้วนนวลละออง
เอี่ยมเอี่ยมผิวผุดผ่องสุดวิสัย
ร่ำร่ำให้ดูแลแม่ดวงใจ
แจ่มแจ่มดวงพระทัยสำราญบาน ฯ
๑--------------------๑
กลบทธงนำริ้ว ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๑๐ ของตำราศิริวิบุลกิตติ์
พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีข้อพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
๐ ให้ใช้คำซ้ำในลักษณะคำยมก (หรือซ้ำเสียง) นำหน้าในแต่ละวรรค โดยคำซ้ำนี้เปลี่ยนไปในแต่ละวรรคตามต้องการ
... ในความเห็นส่วนตัวแล้ว ในสมัยปัจจุบันนี้มีคำให้เลือกใช้มากขึ้นกว่าสมัยก่อน คำที่นำมาซ้ำกันควรเป็นคำยมกที่เราใช้กันอยู่ประจำในชีวิต (หรือใกล้เคียงที่สุด) เช่น เรื่อย ๆ, แผ่ว ๆ, เย็น ๆ, ค่ำ ๆ, ดึก ๆ เพื่อการอ่านที่เป็นธรรมชาติที่สุด
** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งในตำรา "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" และกลบท "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"
-๐ กลบทที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ๐-
• กลบท มยุราฟ้อนหาง
• กลบท สนล้อลม
ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
...-๐ Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...
